به مناسبت یازدهمین سالروز ازدواجون

از دور ترین فاصله ها به هم رسیدیم

الیسای گلم ! دقیقا یازده سال میگذره از روزی که من و مامان پیمان عشقمونو بستیم ، انگاری همین چند روز پیش بود . وای یادش به خیر چه دورانی بود قبل ازدواج وقتی ما با هم دوست بودیم اون موقع موبایل و اینترنت نبود مثل حالا ، خدای من اون موقع حرفامون رو جای چت کردن و میل زدن، رو کاغذ مینوشتیم و با چه مشکلاتی( که واسه خودش یه دنیا حرف داره ) به دست هم میرسوندیم.  همش پر بود از عشق ، واقعا آدم دلش لک میزنه واسه اون روزا سال 79  رو میگم 12 سال پیش انگاری بازم همین چند روز پیش بود...

دختر گلم !نمیدونی چه آرزوهای  رنگ و وارنگی داشتیم. همیشه سعی کردیم بهشون برسیم ... خب به بعضی رسیدیم و بعضی ها هم ازمون سبقت گرفتن و هنوز هم بهشون نرسیدیم ولی یه روزی یه جایی حاله این آرزوها رو میگیریم و ازشون جلو میزنیم. بالا ترین آرزومون این بود که به هم رسیدیم  بقیه رو ولش بابا...

ملوسکم ! احساس غرور میکنم وقتی میبینم هنوز هم مثل اولین روزی که با مامان  آشنا شدم دوسش دارم و این عشقه به توو مامان  و زندگی نگاهم رو به دوردستها میکشونه و به من اعتماد به نفس میده...

دنیای من ! روزهای زیادی گذشته که برامون خاطره شده . قبل دنیا اومدن تو  که یه دنیا خاطره هست برامون ، به چیزی فکر نمیکردیم غیر از خوش بودن با  هم ،  همه آرزوهامون مثل حالا رنگی بود ... حالا هم که تا به امروز دو سال و 3 ماه از تولد تو  میگذره آرزوهامون رنگیتر شده و حال و هوای دیگه ای داره به امید روزهای خوش سه تایی با هم ادامه میدیم این زندگیه شیرین رو ...

دوستدار همیشگیه مامان الهام و الیسا جون :   علی

یاد اوون روزا به خیر

چند تا یادگاری از اوون روزا  که بابا نگهشون داشته تا وقتی بزرگ شدی بهت نشون بده...

کارت تلفن مصرف شده واسه دوستیمون 16/2/1380

بقیه نامه های یادگاری  هم تو ادامه مطلب...

نوشته شده با خون دست !!! توسط مامان الهام 1379

صفحه 1

صفحه 2

متن یکی از صدها نامه نوشته شده میون بابا علی و مامان الهام   دوشنبه 18/7/1379

بدون شرح ...